Ressam : Parmigianino – Francesco Mazzola (1503-1540)
Resmin Adi : Madonna with the Long Neck – Madonna and Child with Angels (1534-1540)
Nerede : Uffizi, Floransa, İtalya
Boyutu : 216,5 cm x 132,5 cm
İtalyan ressam Parmigianino (tam ismiyle Girolamo Francesco Maria Mazzola), henüz 2 yaşındayken babasını kaybetti. Onu, yetenekli ressam amcaları büyüttü. Böylece Parmigianino 18 yaşına geldiğinde, kendi projelerini tamamlayan bir ressam olmuştu.
Parmigianino, maniyerizm üslubuna daha yakındı, yani çok kabaca resimlerindeki insanlar biraz deformeydi diyebiliriz! Maniyerizm, Rönesans sanatının belirlenmiş kurallarına karşı duran, kendine has uslüp anlamına geliyor. Yüksek Rönesans’ın kusursuz tasvirleri yerine daha duygusal ve alışılmışın dışında imgeler arayışındaydı. Maniyerist ressamlar insan anatomisini olduğundan farklı yansıtıyordu; gerçek olamayacak kadar uzun boyunlar, uzun gövdeler vardı. Kompozisyonlarında genellikle tuhaf pozlar, garip bir perspektif ya da yapay ışıklar bulunuyordu. Pontormo’nun Baltacının Portresi resmini anlatırken bahsetmiştim, bu o bir de Parmigianino’nun Uzun Boyunlu Meryem’i… İkisinin yeri apayrıdır.
Parmigianino, 21 yaşında Roma’ya gittiğinde, “Raphael’in yeniden doğuşu” olarak anıldı. Haksız da değillerdi; belki kompozisyonları Raphael kadar ilahi değildi ama, Meryem ve melek tasvirleri büyüleyiciydi.
Bir süre Bologna’da resim yaptıktan sonra, yeni projesi için 1530’da Parma’ya gitti. Parma’da bir kahraman olarak karşılanmıştı. Ancak Parma’da aldığı projeyi, zamanında teslim etmediği için başı belaya girdi. 1537’de tamamlamadığı bu iş için mahkum edilince Casal Maggiore’ye kaçtı. İnanılmaz başarı bir ressam iken, kaçak ve sefil şekilde henüz 37 yaşındayken vefat etti.
Madonna with the Long Neck – Uzun Boyunlu Meryem , Parma’dayken yapmaya başladığı; ancak beklenmeyen mahkumiyetin ardından kaçmasıyla tamamlayamadığı resimleri arasındaydı. Gerçi, bu resme daha ne ekleyecekti, ne güzellik katacaktı bilinmez. Dikkat ederseniz, Meryem, solda görünen meleklere kıyasla, oldukça iri. Hatta kucağındaki İsa da, bir bebek için çok büyük, gövdesi uzun. Meryem’in elleri uzun, boynu zaten uzun. Meryem’i zengin kumaşlar içinde ve bu kadar mutlu görmek çok güzel. Parmigianino’nun özellikle kadın tasvirleri nerede görsek tanıyacağımız türden; çehreleri, ışıltıları ve yüzlerinden kulaklarına uzanan “şeftali tüylerine” kadar, fazlasıyla gerçek ve büyüleyiciler.
Uffizi’de baş döndüren onlarca resim var elbette ama bu resim benim için en kıymetlilerden biri.
Günde 1 Resim, 92. gün, 27 Mayıs 2011
Sevgiler, Oylum Yüksel
