Ressam : Gustave Caillebotte (1848-1894)
Resmin Adı : Paris Street; Rainy Day (1877)
Nerede : The Art Institute of Chicago, Chicago, ABD
Boyutu : 212,2 cm x 276,2 cm
Fransız ressam Caillebotte (okunuşu dilimiz döndüğünce cayubot), izlenimcileri bir arada tutan ve akımın yaşamasına olanak tanıyandır. Caillebotte, Paris’te varlıklı bir ailenin çocuğu olarak doğdu. Yaz tatillerinde hobi olarak resim yapıyordu. Hukuk eğitimi aldı ve Prusya Savaşı’na katıldı. Çok şükür Bazille kadar şanssız değildi, savaşta ölmedi.
Savaş sonrası Paris’e döndüğünde, resimle daha çok ilgilenmeye başladı. 25 yaşındayken güzel sanatlarda eğitim almaya başladı ama eğitimi yarıda kaldı. 4 yıl içinde önce babasını, sonra annesini kaybetti. Kardeşler mirası bölüştüler. İşte bu miras ve cömertliği sayesinde, Caillebotte izlenimciliği ayakta tuttu.
26 yaşındayken parke işçilerini konu edindiği resim Salon tarafından kabul edilmemişti. 1 yıl sonra, Caillebotte’un 8 resmi izlenimcilerle birlikte sergileniyordu. Caillebotte, resim tekniğinde kendini özgür bırakmıştı, bazen hepsinden farklı olarak gerçekçiliğe yaklaşıyor, bazen de ünlü izlenimci arkadaşlarından etkileniyordu. Resim yapmak tamamen keyif işiydi onun için.
34 yaşından itibaren resim yapmakla da ilgilenmedi, pul koleksiyonu, bahçe işleri, yat yarışları gibi diğer hobilerine zaman ayırdı. Caillebotte’un övgüye değer pul koleksiyonu da, bugün Londra’daki İngiliz Kütüphanesi’nde sergilenmekte.
Caillebotte, hem izlenimci akımı sevdiği, hem de arkadaşlarına destek olmak istediği için, onların resimlerini satın aldı. Sergi düzenlenmesi için salon kiraladı, resimleri çerçeveletti, tanıtımını yaptı. İzlenimcilik akımının cömert patronu olmuştu. Koleksiyonunda, Pissarro, Renoir, Sisley, Monet, Manet, Degas ve Cezanne’a ait 68 resim vardı. Vasiyetinde, bu resimleri Fransız Devleti’ne bıraktığını açıkladı, tek bir şartı vardı, o da resimler önce Lüxemburg Müzesi’nde, sonra da Louvre’da sergilenecekti. Resimlerin tavan arasında veya Paris’ten uzak küçük şehir müzelerinde yer almasını, kaybolup gitmesini istemiyordu.
Ancak Caillebotte, sadece 45 yaşındayken akciğerindeki bir rahatsızlık sebebiyle, bahçesinde çalışırken vefat etti. Neyse ki Caillebotte, Renoir’ı vasiyetinin takipçisi olarak görevlendirmişti. Renoir, resimlerden 38’inin Lüksemburg Müzesi’nde sergilenmesi için devletle anlaştığında, aradan 20 yıl geçmişti. Yani Caillebotte’un vefatından ancak 20 yıl sonra bu değerli resimler, sonunda halkla buluşma imkanı buldu. Diğer 29 resim yine beğenilmemiş, kabul edilmemişti. Paris’in çok beğenmiş sanat akademisyenleri, 1924’te bu izlenimci eserleri kabul ettiğini açıkladığında ise bu defa Caillebotte’un mirasçıları buna izin vermedi. Resimler bugün Barnes Vakfı’na ait ve Philadelphia’daki vakıf galerisinde sergilenmekte. Caillebotte’un kendine ait 40 kadar resmi ise Orsay Müzesi’nde görülebilir.
“Yağmurlu bir günde Paris Caddesi” resmi 1964’te Chicago Sanat Enstitüsü tarafından satın alındıktan sonra, ressam Amerika’da popülerlik kazandı. Bu resimde, izlenimciliğin aksine gerçekçilik vurgusu var. Bir fotoğrafta olduğu gibi, yakındaki kişilerde netlik, diğerlerinde fluluk var. Aynı zamanda gerçek olamayacak kadar da garip bir perspektife sahip.
Günde 1 Resim, 66. gün, 1 Mayıs 2011
Sevgiler, Oylum Yüksel